ပရမတၳ
********
ပရမတၳဟူသည္ မုခ်ဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေသာ အနက္သေဘာ၊ ဘေလာင္းဘလဲ ေျပာင္းလြဲျခင္း မ႐ွိေသာ အနက္သေဘာတည္း။ ႏွမ္းမွ ဆီကို ညႇစ္ထုတ္ရသကဲ့သို႔ ပရမတၳအႏွစ္ကိုလည္း ပညတၱိအတၳမွ ဉာဏ္ျဖင့္ ညႇစ္ထုတ္ရမည္။
ခ်ဲ့ဦးအံ႔- လူဟူေသာ ပညတၱိအတၳ ကို ဉာဏ္ျဖင့္ခြဲဖ်က္၍ ဆံပင္တစ္ျခား အေမႊးတျခား ေျခသည္း-လက္သည္း သြား အေရ စသည္တို့ကို တစ္ခုစီ ခြဲထားလ်ွင္ လူေကာင္ပ်က္၍ ဆံပင္ စသည္တို႔သာ ႐ွိမည္။
ထို ဆံပင္ စသည္မ်ား လည္း ပညတၱိအတၳ ပင္ျဖစ္၏။ ဆံပင္ကို စစ္ေဆးၾကည့္လ်ွင္ အ႒ကလပ္႐ုပ္ ကေလးမ်ား ပူးတြဲ စီစဥ္ ေနျခင္းကိုသာ ေတြ႔ရ၏။ အေမႊး စသည္၌ လည္း ဤနည္းပင္တည္း။ ထို အ႒ကလပ္ ႐ုပ္ ကလပ္ကေလးေတြသာ ဧကန္႐ွိေသာ ပရမတၳ တည္း။
လူျဒပ္၌ အာရံုကို သိတတ္
ထိတတ္ ခံစားတတ္ေသာ (စိတ္ ဖႆ ေဝဒနာ ) စေသာ
နာမ္ ပရမတၳ မ်ားလည္း႐ွိေသး၏။ ဤသို႔လ်ွင္ လူဟူေသာ ပညတၱိအတၳ မွ #႐ုပ္ႏွင့္နာမ္ ဟူေသာ ပရမတၳ ကို ထုတ္ယူရာ၏။ သက္မဲ့ ပညတၱိအတၳ တို႔တြင္ ေတာ ဟူသည္ သစ္ပင္အမ်ား စုေပါင္းေနေသာ အရာဝတၳဳသာ တည္း ။ တကယ္ေတာဟု လက္ညိွဳး ၫႊန္စရာ မ႐ွိ။ သစ္ပင္ဟူသည္လည္း ပညတၱိအတၳ ပင္ျဖစ္၏။ ထိုသစ္ပင္၏ အစိတ္အစိတ္ အ႒ကလပ္႐ုပ္ မႈန္႔ေလးေတြသာ ပရမတၳ ျဖစ္သည္။
ဤသို႔လ်ွင္ သက္႐ွိ သက္မဲ့ ပညတ္စုမွ ဉာဏ္ျဖင့္ ထုတ္ယူမႈကို ရည္ရြယ္၍ "နိဗၺတၱိတ
ပရမတၳဘာေဝနာတိ-ပညတၱိေတာ ဝိသံု ဥဒၶတပရမတၳဘာဝေတာ"ဟု မဏိမဥၨဴသာ ဋီကာ ဖြင့္သည္။
ေက်းဇူးေတာ္႐ွင္ မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ အ႐ွင္ဇနကာဘိဝံသ သၿဂိဳဟ္ဘာသာဋီကာ။
No comments:
Post a Comment